Jak obliczyć ilość zastosowania nawozu? Formuła pomaga szybko obliczyć

W przeszłości rolnicy często polegali na doświadczeniu, aby zapłodnić lub kontrolować ilość nakładów nawozów na akr w ramach ich dopuszczalnych limitów kosztów. Z perspektywy zmniejszenia nakładania nawozów i poprawy wydajności wykorzystania nawozów naukowo obliczenie ilości stosowanego nawozu może naprawdę zaoszczędzić koszty sadzenia dla rolników. Określenie zastosowania nawozu można podzielić na metodę równowagi składników odżywczych i metodę eksperymentu terenowego. W tym miejscu najpierw wprowadzamy podstawową zasadę obliczeń metody bilansu składników odżywczych.

Metoda równowagi składników odżywczych

Podstawową koncepcją metody bilansu składników odżywczych jest to, że wchłanianie składników odżywczych upraw jest równe sumie podaży składników odżywczych gleby i nawozu. Nawóz zapewnia pewne składniki odżywcze do upraw poprzez nawożenie. Jednak ilość nawozu stosowanego do upraw nie jest dokładnie taka sama, jak dostawa składników odżywczych nawozów, ponieważ tylko część składników odżywczych inwestowanych na pola uprawne jest wchłaniana i wykorzystywana przez uprawy bieżącego sezonu.

Biorąc pod uwagę współczynnik wykorzystania nawozu, ilość nawozu można obliczyć na następującym wzorze:

Planowana ilość nawożenia uprawy (kg) = (całkowity składnik odżywczy wymagany dla planowanej wydajności - podaż składników odżywczych gleby)/[nawozu zawartość składników odżywczych x Wskaźnik wykorzystania nawozu (%)]

(Ilość nawozu stosowanego tutaj do upraw odnosi się do ilości zastosowanego elementu składników odżywczych.

Jeśli chodzi o określone typy nawozów, faktyczną ilość zastosowanego nawozu należy obliczyć przy użyciu następującego wzoru:

Planowana ilość zastosowania nawozu uprawy (kg) = faktyczna ilość zastosowania nawozu (kg) x Efektywna zawartość składników (%)

W powyższych dwóch formułach:

1. Całkowita ilość składników odżywczych wymaganych dla planowanej wydajności (kg) = (planowana wydajność/100) x ilość składników odżywczych wymaganych do wytworzenia wydajności 100 kg (patrz przybliżona ilość składników odżywczych wymaganych dla różnych upraw, tworząc wydajność ekonomiczną 100 kg).

Planowana produkcja stanowi dodatkowy wzrost o 10–15% średniej wydajności produktu lokalnych upraw w ciągu trzech lat.

2. Dostawa składników odżywczych w glebie (kg) = (wydajność w obszarze wolnym od nawozu/100) x ilość składników odżywczych wymaganych do wytworzenia wydajności 100 kg

Ilość podaży nawozów gleby jest ogólnie szacowana na podstawie pobierania próbek i testowania gleby. W przypadku braku warunków laboratoryjnych można również dokonać oszacowania na podstawie wydajności bez zapłodnienia (plon ślepej).

Zasadniczo sezonowy wskaźnik wykorzystania nawozów wynosi 30% -35% w przypadku nawozów azotowych, 20% -25% w przypadku nawozów fosforu i 25% -35% w przypadku nawozów potasowych.